การกอดในระดับที่อุ่นใจ

การกอดในระดับที่อุ่นใจ


"รักมาก..ไม่ได้หมายความถึงการกอดแน่น ๆ เพราะความอึดอัด..จะลดปริมาณความหอมหวาน"

ความรัก..แม้มันจะมีความห่วงใยเจือปนอยู่ แต่"ความรัก" ก็คือ "ความรัก" คำเดียว

ที่ไม่น่าจะพ่วงคำอื่นตามมาให้อึดอัด "ความห่วงใย" ควรจะปนอยู่ในความรักอย่างเจียมตัว พอดิบพอดี

แล้วเมื่อไหรที่ความรักมันต้องแตกออกมาเป็นสองคำ หมายถึง มี "ความห่วงใย" มากจนปนความอึดอัด

ต้องดีดตัวออกมาเป็นอีกหนึ่งคำ พ่วงท้ายจากคำว่า "รัก" บางคนบอกว่า เพราะรักมาก

เลยเริ่มมี "ห่วงมาก" "หึงมาก" "หวงมาก"

พวกเขากลับไม่ทราบว่า การดูแลห่วงใย หวงแหน เอาใจใส่กันเกินพอดี

มันกลับถ่ายเทพลังรักให้กันได้น้อยลง...

เพราะการกอดในระดับที่อุ่นใจ.. กับการกอดในระดับที่หายใจไม่ออก ให้ความรู้สึกต่างกันจริง ๆ 

เรามอบความรัก...โดยคิดว่า..ยิ่งรัดให้แน่น..ยิ่งแสดงว่าเรารักเขามาก แต่เมื่อไหร่ที่ทำให้เขาอึดอัด..

เขาจะรู้ว่า..การกอดครั้งต่อไปจะไม่สนุกแล้ว อาการอยากให้กอด..หรืออาการอยากได้ความรักนั้น..ก็จะลดลง

เข้าใจว่า..เวลาเรารักใคร..เราหลีกเลี่ยงความรู้สึกห่วงหวงได้ยากเต็มที แต่เราก็ต้องเข้าใจอย่างหนึ่งว่า...

เราไม่สามารถยัดเยียดความรักให้เขาได้เท่ากับที่เราให้ แต่การทำให้เขารู้สึกดี..

น่าจะดีกว่าทำให้เขาอึดอัดและรังเกียจ ความรักจะสมบูรณ์...ก็ต่อเมื่อผู้รับ รู้สึกได้อย่างเดียวกับเรา..แม้จะไม่เท่ากัน

แต่หากความรักที่เรามอบให้..กลับทำให้รับรู้สึกในทางตรงข้ามกัน ความทุกข์ก็จะกลับมาเยือนตัวเอง...

เพียงเพราะความปรารถนาดีเกินไปของเรา